Gisteren kregen de doelwachters allemaal onder hun voeten van de materiaalmeester wegens "het ongelofelijk smerig achterlaten van de kleedkamers".
Het was vorige week ook wel heel slijkerig weer. Het had nog een halve dag gesneeuwd, natte sneeuw, en we waren zelfs nog niet zeker geweest of de doelwachterstraining zou doorgaan of niet...
Maar uiteindelijk was er niemand die gebeld had of een berichtje had gestuurd dus op goed geluk, heel warm aangekleed waren we toch maar even gaan kijken.
Zonder sportzak, gewoon kleertjes aan, bal mee, koekje en drankje en dat was het...
We dachten echt dat er niemand zou zijn, dus geen douchespullen meegenomen.
Hadden wij daar nadien spijt van!!
Ik kreeg een dik uur later telefoon van de Echtgenoot of ik misschien klaar kon gaan staan met het fototoestel. Hij had net de auto vol met vuilniszakken gelegd.
Broer hing van kop tot teen, muts en gezicht incluis, vol modder. Maar leuk dat het was geweest! Er was één van zijn collegaatjes die het helemaal niet leuk vond en die was naar huis gegaan. Maar Broer en zijn vriendje hadden, eens ze dan toch al vuil waren, zich helemaal gesmeten (letterlijk dan). De trainer vond het zelfs grappig om zien.
Thuisgekomen vond Meis het hilarisch hoe Broer er uit zag, zo vuil!
We namen hem met 2 onder handen. Hij dierf zichzelf niet aanraken. De handschoenen zijn voor de vuilnisbak. Hij ging in het washok klaar staan en toen gingen we aan de slag: alles meteen in de wasmachine. Zelfs de scheenbeschermers zaten vol modder, en die zitten onder een broek en onder kousen! De schoenen kregen we niet los omdat ze bedekt waren met een hele laag slijk, en de veters waren dus niet los te krijgen. Ondertussen zat hij al in zijn uppie natuurlijk te rillen :)
En gieren dat we deden! Gelukkig zijn wij van het principe dat kinderen zich absoluut mogen vuil maken! Anders kan je niet spelen, toch?
Alles is eerst 2 keer gespoeld machinaal, en dan gewassen, en toen was het nog niet schoon, maar ach ;) 2 dagen later is het alweer smerig...
Nu ja... Het ging over de vuile kleedkamers. Het complex op de voetbalclub is zéér recent. En er zijn strenge regels over hoe alles wordt achtergelaten uiteraard. En iedereen zou die regels in principe moeten kennen. Je krijgt als ouder een boekje met de reglementen als je je kind inschrijft.
Broer was helemaal onder de indruk van de strengheid van "de Frans" maar hij vond uiteindelijk wel dat hij gelijk had, want sommigen maken er elke keer een boeltje van. Niet alleen van de kleedkamer, maar ze zijn ook zeer onrespectvol tegenover de trainers. Daar heb ik persoonlijk ook problemen mee, ik zie dat elke keer gebeuren, ik sta daar te wachten (ik heb woensdagnamiddag 2 voetballers).
Ik mailde Frans vanmorgen om te zeggen dat wij ook respect voor materiaal en trainers heel belangrijk vinden en dat ik vond dat hij groot gelijk had met zijn "preek". We staan vaak te babbelen op woensdag, hij geeft training aan een groepje net na Meis haar training. Als er een probleem zou zijn met Broer, dan moet hij dat zeker zeggen. Dan pakken we het meteen aan!
Belde hij meteen terug ... het was eigenlijk niet van toepassing op Broer, hij is een groot voorbeeld voor de anderen, hij had het zelfs niet moeten horen (nu ja, ze zijn een team vind ik, dus uiteindelijk slaat het altijd op allemaal). Het zijn altijd dezelfden die opruimen en opkuisen, en dezelfden die vuil maken. En hij is niet diegene die vuil maakt... In tegendeel!
Ben wel trots alweer op mijn superzoon!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.