Pagina's

zondag 23 september 2012

Always a happy ending

Lang geleden, toen onze mannen nog samen in het buitenland werkten, vonden wij, de 2 "verlaten echtgenotes" gehoor bij mekaar.
We hingen urenlang met mekaar aan de telefoon.  En dat zij minstens 10 jaar ouder is dan mij, heeft mij in vele opzichten geholpen.
Zij was een ervaren moeder, had al een grote dochter, en nog 2 kindjes van dezelfde ouderdom als de mijne.

Ik kon bij haar terecht met mijn verzuchtingen over het "anders zijn" van mijn meisje, over de veeeeele slapeloze nachten, over de driftbuien,...
Maar ook over het volledige uiterste van mijn jongen, de overgevoeligheid, de grote zorgzaamheid, hoge intelligentie,...

We spraken geregeld af, als de mannen eens thuis kwamen en er ontstond een hele goeie band tussen de mama's.
Ons sarcasme hield ons er bovenop.  De melige BFF werd bij ons BBF, Best Bitches Forever. 
Zij hielp me meer "neen" te leren zeggen, zelfs in bitch-modus te kunnen gaan als het moet (alhoewel, dat knopje werkt nog niet zo best)

En ook vandaag gingen we op bezoek bij onze lieve vrienden.  Omdat het al eens gebeurt dat één van de kinderen ziek wordt zeggen we nooit op voorhand wat er gepland staat dus pas vanochtend zeiden we tegen Mevrouwtje Theelepel wat het Grote Plan was.

Helemaal huppeldepup, meer dan een uur in de auto met een zenuwachtig kind, spelletjes spelen te afleiding (welk dier heb ik in mijn hoofd).
Na een kennismaking die haar eigen is, maar waar bij onze vrienden absoluut niet meer van opkijken omdat ze is zoals ze is, verliep de dag zoals elke dag.
Trampolinespringen-springen-springen, knutselen, Pet Shop mannetjes spelen ...

Tot plots... gedaan... de fun was over, hoofdpijn, oorpijn, (maar wat is pijn natuurlijk) huilen, en maar blijven huilen.
En dan weten we dat het genoeg is geweest.
En dan is het inpakken en wegwezen.
In de auto viel ze meteen in slaap, en thuis ging ze meteen naar bed.  Ik dierf zelfs geen slaapmedicatie meer geven omdat we ze pijnstilling hadden gegeven. 

Altijd jammer dat een leuke dag zo moet eindigen maar uiteindelijk is ze zoals ze is, en ik wil ze niet anders.
Ze kan er ook niet aan doen dat ze zo is geworden.

Ik ben wel blij dat we het er weer op gewaagd hebben de verre trip te maken.

BBF! <3

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.