Bij ons zijn de weekends net de meest stressvolle dagen. Net hetzelfde met vakanties.
Tijdens weekends valt alle structuur weg. Geen opstaan-tijden, geen vaste eet- en drinkmomenten, geen vaste taakjes, een hele dag bodemloos gevoel.
En net dat maakt ons Meisje heel erg onrustig.
Op zaterdagochtend is ze al vroeg wakker, net als elke ochtend trouwens.
Sinds ze slaapmedicatie krijgt, slaapt ze iets rustiger, maar daardoor is ze 's ochtends veel vroeger wakker (ergens tussen 5 en 7).
Ze gaat op sinds dit schooljaar op zaterdag van 12 tot 13u sporten. Gek tijdstip, ik weet het, maar dat komt ons het beste uit qua vervoer. En dan duurt de ochtend wel heeeeeeeeeeeel lang!
Ze kan helaas (alhoewel, soms is het best handig en durven we de klok al eens verzetten, foei foei) nog geen klok lezen. We hebben pictogrammen met wat wanneer gebeurt en op welke dag, maar ook dan heeft ze nog geen tijdsbesef.
5 minuten kunnen een uur duren en andersom.
Ik maakte zelf Time-timers (http://www.timetimer.nl/) die 5 minuten aftellen, 10 minuten, 15 minuten of 30 minuten, maar ik heb er uiteraard geen die 4 uren aftellen.
4 uren overbruggen met bezigheidstherapie, en haar ondertussen nog iets kunnen laten eten voordat ze vertrekt, waarbij we er moeten voor zorgen dat ze de week nadien niet om 9u al aan de snack en het sap zit omdat ze niet weet hoe laat het hoort te gebeuren, en dan nadien jas en schoenen aandoet ... Het is elke keer een heel gevecht.
En als ze dan eenmaal haar uurtje heeft gehad zou je denken dat het over is maar helaas!
Dan komen de emoties boven ... ze heeft zich een uur kranig gehouden, en dan moeten de opgekropte emoties er uit.
We vragen best ook niet hoe het is geweest, wie er was, wat ze heeft gedaan, ...
Vaak heeft ze dan ook "buikpijn", maar we weten ondertussen ook dat als het haar navel is die ze aanwijst dat het tussen de oortjes zit. Soms is ze ook gewoon slapjes en moet ze wat eten, soms is ze gewoon heel moe, soms weten we het echt helemaal niet, maar het is toch zo moeilijk om er iets op te kleven!
En daardoor is ook de rest van de dag naar de vaantjes want wil ze vaak niet meer van de bank of uit het "grote bed van mama".
Maar als we haar zaterdags uurtje afnemen, als het vakantie is, als het om de één of andere reden geen sport-uurtje is, dan is er met haar helemaal geen huis te houden.
Dus we weten dat ze het écht wel nodig heeft.
En dat, samen met haar voetbal-uurtje op woensdag, dat geeft haar genoeg ruimte om uit te razen en energie kwijt te spelen onder begeleiding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.