Broer is ziek

Broer is ziek...
Koorts, hoesten, niezen,...

De laatste tijd is Broer nogal vaak ziek.  Nu ja, deze keer is het overduidelijk natuurlijk.
Maar Broer heeft ook last van migraine.
Hij heeft daar allerlei tests voor ondergaan in UZ Leuven, ruggenmergpunctie, scans, om uit te sluiten dat het toch niets anders was maar neen, het was "gelukkig maar migraine".

Nu ja, je moet niet ver zoeken, half mijn familie heeft migraine of iets dat er op lijkt (epilepsie is familie van migraine).
Maar onze toenmalige kinderarts vond dat toch maar eigenaardig, een jongen van toen 7 met migraine... Dat kon toch niet.  Jongens hebben geen migraine, en zeker niet op zo'n jonge leeftijd.

Nu ja, tegendeel bewezen, het kind dagelijks aan de preventieve medicatie helaas, maar nu gaat het goed.
En wij naar een andere kinderarts natuurlijk, maar dat was niet alleen door dit voorval hoor.
Dit was "foutje" nummer 3.

Broer schaalt zijn pijn in van 1 tot 10 op 10.  Als hij meer dan 6 op 10 heeft dan krijgt hij pijnmedicatie, of afhankelijk van wat voor soort pijn hij heeft.  Hij is nu oud genoeg om dat te vertellen en aan te wijzen.
Bij Zus gaat dat nog niet zo, zij kent geen verschil tussen pijn, druk, raar gevoel... en zij kan ook geen scores geven.  Hoogsensitiviteit is geen zegen.

Als Broer opstaat met 5 op 10 voor hoofdpijn dan moet hij van ons niet naar school vertrekken omdat wij weten dat het dan alleen maar erger wordt in de loop van de dag.
We hebben gelukkig een school en een huisarts die daar heel begripvol mee omgaan.

Maar soms vraag ik me af of wij niet te overbezorgd zijn.
Ik wil niet dat Broer dezelfde weg opgaat als ik.  Hij moet zichzelf en zijn lichaam goed verzorgen, hij heeft er maar 1 en als dat stukgaat dan zit hij met dat halfbakken lichaam voor de rest van zijn leven, en dat is niet handig, dat is erg beperkend en vaak ook frustrerend omdat je mentaal wel vooruit kan maar lichamelijk niet.

Ik had het er eens over met een therapeute en die vond dat juist een goed signaal, onze "overbezorgdheid".  Wij zijn niet over-bezorgd maar wij hebben de juiste voelsprieten voor onze kinderen, net door onze achtergrond (of die van mij dan).
Dat maakt dat wij er zullen voor zorgen dat onze kinderen niet dezelfde fouten gaan maken als wijzelf. 
Alhoewel ik voor sommige zaken dan wel weer over-bezorgd ben maar dat gaat dan meer om los-laten.

Soms, als hij dan ziek thuis is, heb ik wel het gevoel dat hij extra geniet.
Omdat hij dan zonder Zus is.  Mama helemaal voor hem alleen, zonder stoorzender, en dan durf ik soms wel denken: "heeft hij het er nu om gedaan?".

Alhoewel, hij weet dat er met mij niet te sollen valt en als ik ooit te weten kom dat hij doet alsof hij ziek is dat het zijn beste dagje niet zal zijn :)